Mijn eerste liefde, is mijn liefde voor alle niet-menselijke dieren. Sinds ik me kan herinneren, ben ik dol op ze: honden, parkieten, woestijnratjes, konijnen, het maakte mij niet uit. Als ze maar een vachtje of veren hadden dan was ik er verliefd op. Als m’n ouders me kwijt waren, was ik bij het dichtstbijzijnde dier te vinden.
De tweede liefde, die voor natuur, kwam wat later tijdens verre reizen. De Andes in Peru maakte de meeste indruk op me, wat een kracht en oudheid stralen die bergen uit. Ook dichterbij huis kan de natuur me de adem benemen: de sprookjesachtige bergen in Cantabrië, of de uitbundige herfstkleuren op de Veluwe.
Koken is mijn derde liefde. Deze leefde op toen ik vegetariër -en later veganist- werd. Vegan eten kan natuurlijk ook prima zonder uitgebreid te koken: het aanbod kant-en-klaar producten is tegenwoordig zeer uitgebreid. Maar pakjes en zakjes zijn niet aan mij besteed. Ik hou ervan in de keuken te staan, het is ontspanning. Ook na een vermoeiende dag op m’n werk flans ik 99 van de 100 keer een maaltijd vol verse groenten in elkaar. Om vervolgens met m’n bord en een wijntje op de bank te ploffen. En daar voorlopig niet meer van af te komen.
Drie liefdes. En alles wat daarmee samenhangt. Daar schrijf ik over.